در مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست عطر یاس نبوی تلاش شده علاوه بر نگهداری فرزندان فاقد سرپرست موثر آموزش های تخصصی و مهارت های زندگی به این عزیزان داده شود تا فرزندانی خودساخته ، تاب آور و توانمند تربیت شوند.
متاسفانه خیلی از دلبندان ما آنقدر که باید در مهارت های زندگی قوی نیستند؛ با آنکه این برایشان از نان شب هم واجبتر است. برای حل این مشکل یا جلوگیری از آن باید چکار کنیم؟ برای این موضوع، در دانزی به مبحث آموزش مهارت های زندگی برای کودکان پرداختهایم.مهارتهای زندگی اصطلاحی است برای اشاره به مجموعهای از مهارتهای پایهای که آنها را یا از دیگران میشود یاد گرفت یا مستقیماً از خود زندگی. این مهارتها به آدمها امکان میدهند تا مسائل معمول و روزانه زندگی را بهشکلی مؤثر مدیریت کنند.
مهارتهای زندگی شامل اینها میشوند: خلاقیت، تفکر انتقادی، حل مسئله، تصمیمگیری، توانایی معاشرت و همکاری، مسئولیتپذیری شخصی و اجتماعی و البته موارد دیگر.
بهعبارتی منظور از آنها، تواناییهایی است که با کمکشان میتوانیم علاوهبر اینکه در زندگی شخصیمان گلیممان را از آب بیرون میکشیم، عضو مفیدی از جامعه هم باشیم.
اهمیت مهارت های زندگی برای کودکان
بچهها برای آنکه زندگی موفقی داشته باشند، باید اهمیت مهارتهای زندگی را بدانند. البته دانستن کافی نیست و باید این مهارتها را بهطور عملی در کارهای روزمره جا داد. اینطوری زندگی سادهتر میشود و اصطلاحاً روی غلتک میافتد. مهارتهای زندگی به ما یاد میدهند که چطور زندگیمان را راحتتر و سادهتر کنیم، چگونه زیست سالمی را در پیش بگیریم و چطور از وقتمان بهدرستی استفاده کنیم. در نتیجه، مهارت های زندگی برای کودکان و بزرگسالها ضروری هستند.
اهمیت یادگیری مهارت های زندگی برای کودکان
متاسفانه خیلی از دلبندان ما آنقدر که باید در مهارت های زندگی قوی نیستند؛ با آنکه این برایشان از نان شب هم واجبتر است. برای حل این مشکل یا جلوگیری از آن باید چکار کنیم؟ برای این موضوع، در دانزی به مبحث آموزش مهارت های زندگی برای کودکان پرداختهایم.
سری به یک کشور برتر از نظر تکنولوژی بزنیم، کشور ژاپن. در ژاپن بیشتر خانوادهها فرزندانشان را از سنین خیلی پایین بهتنهایی به دنبال خرید و کارهای دیگر میفرستند و این طوری در حالیکه آنها حتی هنوز سواد خواندن و نوشتن پیدا نکردهاند، کلی سواد زندگی کردن یادشان میدهند. البته که امنیت بالای این کشور باعث شده که پدر و مادرها بتوانند با خیال راحت، فرزندان خردسالشان را برای کسب مهارت های زندگی راهیِ اینور و آنور بکنند، ولی ما هم میتوانیم دست کم در فضای امن خانهمان، بگذاریم که بچهها این مهارتها را یاد بگیرند.
در گذشته متأسفانه به علت اینکه مهارتهای زندگی را یاد نگرفته بودند نه تنها نمیتوانستند به راحتی از پس تحصیل بربیایند، بلکه در انجام امورات شخصی هم ماندهبودند. به آنها لوس و یا دست و پا چلفتی میگفتند، ولی موضوع این نبود، آنها فقط مهارتهای لازم و اولیهی زندگی را نیاموخته بودند، به نظر من هیچ خانوادهای با دادن همهی امکانات و دسترسیهای ممکن زندگی به بچههایشان لطف نمیکند در حقیقت با این کار چیزهای دیگری را از آنها گرفتهاند. یکی از آنها آموختن مهارتهای زندگی است.
منظور از مهارت های زندگی برای کودکان چیست؟
مهارتهای زندگی اصطلاحی است برای اشاره به مجموعهای از مهارتهای پایهای که آنها را یا از دیگران میشود یاد گرفت یا مستقیماً از خود زندگی. این مهارتها به آدمها امکان میدهند تا مسائل معمول و روزانه زندگی را بهشکلی مؤثر مدیریت کنند.
مهارتهای زندگی شامل اینها میشوند: خلاقیت، تفکر انتقادی، حل مسئله، تصمیمگیری، توانایی معاشرت و همکاری، مسئولیتپذیری شخصی و اجتماعی و البته موارد دیگر. بهعبارتی منظور از آنها، تواناییهایی است که با کمکشان میتوانیم علاوهبر اینکه در زندگی شخصیمان گلیممان را از آب بیرون میکشیم، عضو مفیدی از جامعه هم باشیم.
اهمیت مهارت های زندگی برای کودکان
بچهها برای آنکه زندگی موفقی داشته باشند، باید اهمیت مهارتهای زندگی را بدانند. البته دانستن کافی نیست و باید این مهارتها را بهطور عملی در کارهای روزمره جا داد. اینطوری زندگی سادهتر میشود و اصطلاحاً روی غلتک میافتد. مهارتهای زندگی به ما یاد میدهند که چطور زندگیمان را راحتتر و سادهتر کنیم، چگونه زیست سالمی را در پیش بگیریم و چطور از وقتمان بهدرستی استفاده کنیم. در نتیجه، مهارت های زندگی برای کودکان و بزرگسالها ضروری هستند.
با مهارتهای زندگی، فرد انعطافپذیری بیشتری پیدا میکند و تواناییاش در سازگاری با شرایط مختلف جامعه و موفقیت در آن، تقویت میشود.
ضعفی که نسلهای فعلی و آینده ممکن است در این مهارتها داشته باشند، حتما باید برطرف شود؛ بهخاطر آنکه ناتوانی در این زمینه نه تنها به زندگی شخصی آدمها آسیب میزند، بلکه روی زندگی حرفهای و کاری آنها هم اثر منفی میگذارد.
انواع مهارت های زندگی برای کودکان
با وجود اهمیت زیادی که مهارتهای زندگی دارند، فرزندان خیلی از خانوادهها تا زمان نوجوانی یا حتی جوانی، یادگیری آنها را شروع نمیکنند و گاهی حتی در سنین بالا نمیتوانند از پس کارهای معمول خانه و زندگی بربیایند. در خیلی از کشورهای دیگر، بچهها معمولا از این لحاظ زودتر راه میافتند و از همان سنین پایین تا حد زیادی مستقل میشوند، ولی آنجا هم بعضی از خانوادهها در این زمینه به مشکل برمیخورند.
به هر حال توصیه میکنیم صبر نکنید که دلبندتان به سن گواهینامه رانندگی گرفتن برسد؛ بلکه مهارتهای زندگی را از همان دوران کودکی یادش بدهید. میتوانیم بگوییم که بهترین کلاس مهارت های زندگی برای کودکان، خود زندگی و بهترین آموزگاران آن هم خود والدین هستند. نقش والدین در آموزش مهارت های زندگی به کودکان را نمیتوانیم با نقش هیچکسی مقایسه کنیم.
قوی بودن در مهارتهای زندگی، فراتر از انتخاب رشته دانشگاه یا کارمند نمونه بودن برای کارفرما، است. این مهارتها پیشنیازهای مهمی را برای رشد در اختیار آدم قرار میدهند؛ مثل: تفکر مستقل داشتن، شیوه معاشرت و دوستیابی و طرز رفتار در شرایط اضطراری و موقعیتهایی که بزرگترها ممکن است همراهشان نباشند؛ مانند: برخورد با یک فرد قلدر یا روبهرو شدن با ترسها.
یاد دادن مهارتهای زندگی از سنین پایین، در حکم تمرینی برای کودک است تا روی قوه قضاوت خودش کار کند و عادات سالمی برای ثبات زندگی، حفظ سلامتی و موفقیت در طولانیمدت در خودش ایجاد کند.